Na aankomst op Curaçao werden de slaven "gesepareerd", een selectieprocedure waarbij de oude of gebrekkige slaven (de manquerons) en de zieken werden gescheiden van de jonge, gezonde slaven of piezas de India.
Vervolgens ontvingen alle slaven van het transport een zelfde brandmerk, een volgnummer of een letter, waarmee hun lot (verkoop of overlijden) in de administratie kon worden gevolgd. De manquerons en de zieken werden daarna zo snel mogelijk openbaar per opbod verkocht. De piezas de India werden meestal afgevoerd naar een van de plantages van de WIC in afwachting van hun verkoping. Voor hen werd een vaste prijs gerekend.
De separatie werd uitgevoerd door een commissie waarin meestal zowel Compagnies dienaren als particuliere kooplieden waren vertegenwoordigd. Bij de brandmerking werden aanvankelijk nummers gebruikt, maar nadat nummer '100' was bereikt stapte men over op de letters van het alfabet. Daarbij werden alle letters gebruikt met uitzondering van de 'U' en de 'J' om verwarring met de 'V' en de 'I' te voorkomen.
Lees meer over de verkoop van de slaven
